O fume, como a palabra,
espállase polo aire chamando a miúdo a atención.
E como a palabra, unhas veces gusta
e outras non,
pero detrás del sempre hai algunha
causa especial que o produce.
Nestas follas, palabra e fume veñen
ser o mesmo: divirten, provocan,
deixan olor e, se ti queres,
permítenche imaxinar que estás a
escribir o teu fermoso caderno de fume.
Antonio García Teijeiro

Palabras e fume desvanécense no aire, mais sempre deixan unha leve ou profunda estela por onde pasan . O fume e a palabra sempre deben controlarse.
está interesante tu blog. Gracias por comentarme, la verdad es que empezar es difícil, llevo ya más de una semana sin escribir y las ideas parece que no fluyen, pero habrá que seguir pensando y no escribir por escribir. Ánimo con tu blog y mucha suerte. ;)
ResponderEliminar